Sauna 2: zelfwaardering

Eerder schreef ik dat door periodes in het buitenland ik meer mijzelf leerde zijn. Een nieuwe omgeving geeft mij de ruimte om te herzien waar ik me prettig bij voel, wie ik ben en hoe ik mij uit. Doordat ik er niemand ken, heb ik niets te verliezen. Zo sloot ik hechte vriendschappen, terwijl ik stopte met scheren, het dragen van een bh en het gebruik van shampoo. Dit was enorm bevrijdend, ik merkte dat ik dus echt gewoon kan doen waar ik me goed bij voel.

Hoewel ik mijn eigen keuzes leer maken, ben ik nog steeds op mijn hoede met het tonen van mijn lichaamshaar. Kort na mijn aankomst in Helsinki, werd ik uitgenodigd voor een sauna feestje, zoals ik in mijn vorige blogpost schreef. Sindsdien heb ik het grootste deel van mijn vrienden in de sauna leren kennen. Het is hier heel gewoon om met vrienden naar de sauna te gaan, en ze dus naakt te zien. Het voelt niet vreemd, misschien vergroot het wel het respect voor elkaar. Je houdt niks verborgen voor elkaar en naakt wordt een onderdeel van het mens zijn. Je leert dat je je niet hoeft te schamen voor je lichaam en dat preuts zijn nergens voor nodig is. In de sauna zie je hoe ontzettend verschillend ieders lichaam is en praat met elkaar, zonder enige seksuele of oordelende lading.

Ook deze ervaring haalt een zwaarte van mijn schouders, ik hoef niks te verbergen. Het is fijn als mensen zien dat ik comfortabel ben in mijn onbewerkte lichaam. Dat ik me niet schaam voor mijn lichaamshaar, of wat dan ook aan mijn lichaam. Ik krijg het gevoel dat mensen dat juist appreciëren, wellicht dat het hun op hun gemak stelt: het is geen strijd wie er het best uitziet, het gaat meer om een waardering van je eigen lichaam en dat van anderen.

Het maakt bovendien niet meer uit of ik een korte broek aan trek of een hemdje draag, ze zullen niet voor verassingen staan. Ze zijn bevriend met me zoals ik ben, en ik met hen. Ik respecteer ook hun keuzes en vind ze aardig zoals ze zijn, bloot of niet bloot.