Vreemdgaan vs een open relatie

Hoewel er steeds meer aandacht is voor LGBTQ+, blijft monogamie de norm. We zijn opgegroeid met het idee dat je één partner per keer hoort te hebben. Intimiteit met een ander zorgt dan meestal voor een breuk in de relatie. Want, wordt er geredeneerd, als jij iets met een ander doet, dat houd je niet echt van degene met wie je een relatie hebt. En dat doen we ook onszelf geloven, als je behoefte krijgt om iemand te zoenen ga je wellicht twijfelen of je nog wel verliefd bent op je partner. Zelfs als je nog geen relatie hebt maar aan het daten bent, vinden mensen het gek als je ‘meerdere lijntjes’ hebt lopen.

Vreemdgaan is een zeer negatief woord, waaruit verraad spreekt. Maar, is het niet zo dat juist als je ergens bekrompen over doet, dat het alsnog gebeurt maar dan uit het zicht? Het blijkt dat veel mensen wel eens behoefte hebben tot intimiteit met een ander. Toch wordt dit zelden bespreekbaar gemaakt. Omdat het vertrouwen dan beschadigd en mensen jaloers worden. Terwijl je eigenlijk ook juist trots zou kunnen zijn, trots op dat jullie een relatie hebben, zelfs al blijken anderen jouw partner ook aantrekkelijk te vinden.

Een open relatie aangaan vergt natuurlijk vertrouwen en afspraken. Waar ligt de grens en wat vertel je aan elkaar? Ik geloof niet dat hier een gouden formule voor bestaat, erover blijven communiceren en afstemmen lijkt me vooral van belang. Blijf vooral oog voor elkaar houden.

Lees verder: een historische en culturele kijk op non-monogamie.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Sauna feestjes in Finland

Drie maanden zonder wc-papier

Vrij leven zonder bh's

Experiment: schone haren zonder shampoo